ျမန္မာပန္းခ်ီ

ျမန္မာပန္းခ်ီ

ၾကယ္အ"ေတး"

ငါဟာ...
နင့္ေကာင္းကင္..အစြန္အဖ်ားက
အမႈန္အမႊား..ၾကယ္စင္တစ္စင္းပါ..
ငါ...တလဲ့လဲ့..ထြန္းလင္းရႊန္းပခ်င္သေလာက္
နင္တဖြဖြ..အံု႔ဆိုင္းမိႈင္းရီ..ခဲ့..

ငါ့..ခမ်ာ
ေျဖဆိုခြင့္ မရတဲ့..စာျပန္ပြဲမွာမွ..
အမွတ္ရာျပည့္ ရခ်င္ေနသူေလ..
ရာသီဥတုကို အလုိက္သိတတ္လြန္းျပန္လို႔
ရြယ္႐ံုနဲ႔..ကြဲခ်င္ေနတဲ့..အိုးတစ္လံုးလိုမ်ိဳး
ငါ့..ရင္ဘတ္ကိုငါ..႐ိုေသသိမ္းဆည္းခဲ့..

ငါက..
နင့္ေစာင္းႀကိဳးမွ်င္ကိုမွ..တလြင္လြင္ ခ်ိဳျမခ်င္သူေလ..
မွတ္တိုင္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ခရီးကို..တက္စီးလာခဲ့မိလိုက္တာ
ေရြးခ်ယ္မႈေတြပဲ...မွားယြင္းခဲ့တာလား...
(မဟုတ္ဘူး)
ေရြးခ်ယ္မႈေတြက..ငါ့ကို..မွားယြင္းသြားခဲ့တာ..
ငါ့ ကို...ခ်ိဳးဖဲ့..ဖူးပြင့္ပါ..
ငါ့ ကို...ဆုတ္ျဖဲသစ္လြင္ပါ..
ငါ့ ကို...ခပ္ယူခ်မ္းေျမ့ပါ..
ငါ့ကိုယ္ငါ..က်စ္ခဲထားေလသမွ်..
ဘယ္သူ႔ကို..ေ၀မွ် ေၾကကြဲရမလဲ..
ပြဲမစခင္ကတည္းက..ေျခေခါက္ ေခ်ာ္ႏွင့္ၿပီးသား..
ဘယ္ေလာက္ ဆိုး၀ါးထားသလဲကြယ္..

ငါ့..ေဆးဘက္၀င္ အလြမ္းခါးခါးႀကီးေတြန႔ဲ
နင့္ဘ၀ကို..မေလးလံေစဖို႔
ငါ့စည္းမ်ဥ္းနဲ႔ငါ..ေဘာင္ခပ္ၾကပ္က်ဥ္း..
ငါ့သက္ျပင္းနဲ႔ငါ...ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့

တကယ္ပါ...
နင့္..သံသရာအထိ..အေႏွာက္အယွက္ေနမလား...
ငါ့ဆုေတာင္းကိုငါ....ေရြးခ်ယ္ေမွာင္မိုက္ေပါ့...

ငါ့..ရူးသြပ္မႈေတြ..နင္..ေမာင္းႏွင္ခဲ့တာ..
ငါ့..နက္ရိႈင္းမႈေတြ..မိုးလို..ရြာမျပႏိုင္္ေပမယ့္...

ငါ့..ဘက္က..ၿပိဳက်သြားေလသမွ်
နင့္..ဘက္..မွာ..ေသာင္..ထြန္း..ပါ..ေစ..သား...။ ။


အိျႏၵာ

ေမွ်ာ္ေလတုိင္း

ေနၾကတ္ လၾကတ္ တာေတြထက္
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကတ္တာက ပိုမိုမည္းေမွာင္လို႕

ဘ၀ေတြက
အလံုပိတ္ထားတဲ့ အိုးထဲက
သြန္လိုသြန္ေမွာက္လိုေမွာက္ ေရ ေလာက္ေပါ့

အမွန္တရား...
ခါးလိုက္ပံုၾကီးက မေထြးႏိုင္မအန္ႏိုင္..။


အိျႏၵာ

အခ်စ္ေပ်ာက္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕အလြမ္း

  

ေကာင္မေလးေရ
မွတ္မွတ္ရရပါပဲ
သူခုိးႀကီးမ်ားေသာင္းၾကမ္းတဲ့ လျပည့္ေန႔ေလးေပါ႔ ......
ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းျပန္
ႏွစ္ေယာက္အတူျဖတ္သန္းသြားလာတဲ့လမ္းမ......
ခ်စ္သူႏႈတ္ခမ္းဖ်ားက ခုန္းဆင္းလာတဲ့
"ေနရစ္ခဲ့ေတာ့"ဆုိတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္း.....
တိတ္စိတ္ေအးစက္သြားတဲ့ ေလာကႀကီး.......
နားလည္းရခက္တဲ့ ခ်စ္သူမ်က္ဝန္း.....
မ်က္စိတစ္မွိတ္အတြင္း
ရပ္တန္႔သြားတဲ့ ကုိယ့္ဘဝနာရီ....
ဘယ္လုိေမ့ရမွာလဲ့?
ေကာင္မေလးရယ္။

အေၾကာင္းျပခ်က္ မေပးပဲနဲ႔
ေနာက္လွည့္ထြက္ခြါသြားတဲ့
ေကာင္မေလးေရ ...................
ေနာင္တမသိ အမွတ္မရွိတဲ့ငါက
သတိရေနတုန္ပဲေပါ႔။

ေလာကႀကီးရယ္
ကြၽန္ေတာ္ႏွစ္လံုးသားကုိ
ယူေဆာင္ထြက္ေျပးသြားတဲ့
ေကာင္မေလးေၾကာင့္ .........
တိတ္စိတ္ေအးစက္ျခင္းေတြနဲ႔ပဲ
က်န္ရစ္ခဲ့တဲ ငါ႔ကုိ........
ေက်းဇူးျပဳၿပီး
ေမ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေတြ အေၾကာင္း
မေမးပါနဲ႔လားကြာ.........။

ေကာင္မေလးေရ သတိရျခင္းမ်ားစြာျဖင့္
ဒီကဗ်ာကုိ ေရးဖြဲ႕မိတယ္ 


သုည

ရည္းစားစာ

စာရြက္ေပၚမွာပဲ နင့္ကို ခ်စ္ရံုနဲ႕ေတာ့
ငါ့ဘ၀ မင္ကုန္တာပဲ အဖတ္တင္လိမ့္မယ္
မပ်ံသန္းႏိုင္တဲ့ ငွက္လုိ႕ေျပာတုိင္း
ပင္ဂြင္းငွက္ကို ေျပးျမင္ရင္
နင့္ကိုငါ မေခၚခ်င္ဘူး


ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးဖတ္ဖို႕ ေရးတဲ့စာ
မဟုတ္လုိ႕
ေက်ာင္းသြားေဖာ္ေလး ဖတ္ေစခ်င္တာ
ငါ့ေစတနာပါ။


နင့္ႏွလံုးသားကို နင္ဖုန္းေခၚပါ
ၿပီးမွ ငါ့ကိုစာျပန္ပါ။ 


တာရာမင္းေဝ

ငါး

တစ္ဘဝလံုးလံုးလိုမွ်ားေနခဲ႔
ငါးရယ္လို႔တစ္ေကာင္တစ္ေလမွမမိ
ၾကည္စမ္း၊မိမယ္႔မိေတာ့
စၾကာဝဠာၾကီး အေပၚကိုဆြဲတင္လိုက္ေတာ႔
ငါ႔ ငါးမွ်ားတံဟာ ကိုင္းညႊတ္ၿပီး
သက္တံၿဖစ္သြား
ငါ႔ ကိုၿပန္မွ်ားခဲ႔ေပါ႔ ။ ။ 



ေမာင္ေခ်ာႏြယ္

မ်က္ရည္ႏွစ္ပြင့္

သိပ္သတိရစြာစာေရးလိုက္ပါတယ္
ကိုယ္ေနမေကာင္းဘူး ၀မ္းနည္းမိတယ္
အနားမွာ မင္းရိွေနရင္ သိပ္ေကာင္းမွာ
ၿပတင္း၀ က အၿပင္ကိုေငးမိေတာ႔
ၿမစ္ဟာ သက္ရိွလိုစီးဆင္းသြားတယ္
ငါတို႔လည္း ကမ္းပါး နဲ႔ ၿမစ္ လို
ေနာက္ဆုတ္လို႔မရေတာ႔တဲ႔အေနအထားဘဲ
ေၿပာင္းလဲ ေ၀းကြာမူ႕ ေ၀ဒနာနဲ႔ ခရီးၿပင္းႏွင္ဆဲမဟုတ္လား။
သစ္ပင္ေတြႀကီးလာၿပီး
တို႔ို႔ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ေသးငယ္သြားေစတဲ႔ အခိ်န္ကာလ
ေန၀င္ရိုးရီဟာ လြမ္းဖြယ္လွပခဲ႔ပံုမ်ား။
ႏွတ္ခမ္းနီေတြတအားမဆိုးပါနဲ႔
ကိုယ္အေႀကာင္းေတြ ေတြးၿပီး မေဆြးပါနဲ႔
ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ အဆင္မေၿပရင္
ပန္းကေလးေတြနဲ႔ ေနထိုင္ပါ
သီခ်င္းေတြႀကည္႔ရင္းအပန္းေၿဖပါ
ကိုယ္တို႔ဘ၀ တစံုႀကား
ရြာတဲ႔ မိုးက သည္းခဲ႔တယ္
ေ၀တဲ႔ ႏွင္းက ၿမဲခဲ႔တယ္
ဒါေႀကာင္႔ပဲ သိပ္သတိရမိတယ္
ဒါေႀကာင္႔႔ပဲ ဒီစာေရးမိတယ္
ဒါေႀကာင္႔ပဲဒီစာပို႔မိတယ္
မင္းဖတ္ရမဲ႔ ေန႔ရက္ထဲ
ဒီစာရြက္ေပၚ မ်က္ရည္ႏွစ္စက္ဆံုႀကမယ္။ 


ဝုိင္ခ်ဳိ

ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ ကဗ်ာျပပြဲ

ကဗ်ာခ်စ္သူေတြအတြတ္
ျပန္လည္ေဝမွ်ပါသည္



ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ကဗ်ာျပပြဲ(pdf)download

wallpaper

မုိးဦးေလျပည္ကဗ်ာမ်ား

ရွာေဖြထားသမွ်ထဲမွ
ကဗ်ာခ်စ္သူမ်ားအတြက္




မုိးဦးေလျပည္ ကဗ်ာမ်ား(pdf)

ေစတန္ရဲ႕တံဆိပ္

မင္းခုိက္စုိးစံေရးတဲ့
ေစတန္ရဲ႕တံဆိပ္


ေစတန္ရဲ႕တံဆိပ္(pdf)

သုည

 ဆရာမင္းခုိက္စုိးစံေရးတာမွ
ႀကိဳက္ပါတယ္ဆုိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္



သုည(pdf)

နကၡတ္ရစ္သမ္

ကဗ်ာခ်စ္သူေတြ ဒါလည္းႀကိဳက္မယ္လုိ႔ထင္ပါတယ္






နကၡတ္ရစ္သမ္(pdf)

စံုးလံုးကန္းယံုၾကည္ခ်က္

ရုတ္တရက္ အရုပ္ႀကိဳးျပတ္

လဲၿပိဳသြားတဲ့ စိတ္ေတြ

ၾကမ္းျပင္ထက္မွာ . . .

မတည္မၿငိမ္

သစ္ရြက္ျခာက္လို႔ ေလႏွင္ရာလိုက္ပါ

ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးေနခဲ့

စံုလံုးကန္းယံုၾကည္ခ်က္နဲ႔

ကံတရားအတြက္ တစ္ခ်ပ္ေလာက္

ဆြဲလွန္႔ၾကည့္တယ္ . . .

တာေရာ့ကဒ္ေလးတစ္ခ်ပ္က ငါတို႔ အနာဂတ္ကို

ေျပာင္းလည္းပစ္ႏိုင္လား

ငါ့လက္ဖ၀ါးေပၚက ၾကက္ေျခခတ္

က်ိန္စာကို ဘာနဲ႔ ေခ်ဖ်က္ရမလည္း

ကိုယ့္ေနနံမဟုတ္တဲ့ ေထာင့္ကေလးမွာ

ရူးမိုက္စြာ ဆုေတြေတာင္းခဲ့

ငါ့ဟာငါမဟုတ္ေတာ့တဲ့ေနာက္

ငါ့ကိုယ္ေပၚမွာ နင့္အရိပ္ေလးေတြ လြမ္းၿခံဳခဲ့ေတာ့

ငါ့အသက္ရွဴသံေတြ ေျပာင္းလည္းလာခဲ့

၀ိညာဥ္ေျခြတဲ့ေဆာင္း ေဆး၀ါးမဟုတ္တဲ့ နင့္အၿပံဳးေတြကို

ငါ့အေသြးအသားကေတာင္းတ

နင္နဲ႔ငါ အတူတူရွိေပမယ့္ ငါတို႔ေတြက

ေ၀းေနဆဲပါ ငါ့၀ိညာဥ္ေလးေရ

    ေက်ာ္မုိးေထြး

how to make myanmar blog

blog တည္ေဆာက္ခ်င္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ားအတြက္
စာအုပ္ေကာင္းေလပါ။


how to make myanmar blog(pdf)

မုိးေခါင္လုိ႔တီးတဲ့ဗံုသံ

တာရာမင္းေဝ ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာစာအုပ္ပါ
ႀကိဳက္ရင္ ေအာက္မွာ ယူသြားလုိက္ပါ။


မုိးေခါင္လုိ႔တီးတဲ့ဗံုသံ(pdf)

ေခါင္းေလာင္းသံ စာတမ္း

(၁)

ၾကယ္တာရာေတြစူးစူး၀ါး၀ါးငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့ကေဝည
ေမေမ့ … ကိုကၽြန္ေတာ္သတိရလိုက္တာ …
ညဥ့္ငွက္ေတြက ကမၻာအေပၚယံမွာလူးလာပ်ံသန္း
လေရာင္ကိုေတာင္ပံနဲ႔တဖ်န္းဖ်န္း႐ုိက္ၾကတယ္ … ။

ေလာကအတုမွာ … လူသားအတုတစ္ေယာက္
ကိုယ့္ေပါက္ခၽြန္းကိုယ္ထမ္းၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္
ေမေမ …
ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ေမေမ့ရင္ခြင္ဟာ
ေသာကကင္းေ၀းတဲ့ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး “နယ္”ပါ
အခု … ဘယ္မွာလဲ
ဘယ္မွာလဲ … .. ။

ျမဴမႈန္မိုးႏွင္းေတြကေ႐ႊေရာင္တ၀င္း၀င္းေတာက္
ေမေမ့အုတ္ဂူကိုေစာင့္ေ႐ွာက္ၾကလိမ့္မယ္
ေကာင္းရာဘံုသို႔သြား အားလံုးကိုေမ့ထားခဲ့ပါေတာ့
ေမေမ … ။ 

မုိး

ခ်စ္သူေရ
ေဟာဒီ ေကာင္းကင္ တစ္ရိုးက
ေရခိုးေရေငြ႕ အိုးၾကီးကို
မိုးတိမ္လို႕ ေခၚၾကေလရဲ႕။

ကိုေရႊမုတ္သံုေလက
သူေၿခေထာက္ကို သူဂရုမစိုက္
အိုးၾကီးကို တည္႕တည္႕ ၀င္တိုက္တယ္။

အိုၾကီးလည္း ဗိုက္ပြင္႕ ကြဲေၾက
ေသပါေလေရာ။

အိုးၿခမ္းကြဲထဲကေန
ေရစက္ေတြ ေရစက္ေတြ
၀င္း၀င္းလက္လက္
လင္းတစက္စက္ စီးၿဖိဳင္ ညႊတ္က်။

ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္ေၿမနဲ႕
ေစာင္႕ေနတဲ႕ ပင္လယ္ေအာ္ေတြလည္း
သြားရည္တၿမၿမ
ပါးစပ္ၾကီးေတြ ၿပဲလန္ေအာင္ ဟလို႕ေပါ႕။

အို ခ်စ္သူေရ
ဟိုးအေရွ႕မွာ မိုးေတြ ရြာၿပီ။

လာ ရဲရဲလာ
ထီးရြက္ေတြ မပါလည္း
လူဟာ ကိုယ္႕ဖာသာ ေလ်ွာက္ရဲရမယ္ကြယ္႕။

ငါတို႕ရဲ႕ မိုး
ဂ်ိဳးဂ်ိဳး ဂ်ိမ္႕ဂ်ိမ္႕ လွပ
သူ
ရိႈက္ၾကီးတငင္ ရြာခ်ပါေစလားကြယ္။

တာရာမင္းေဝ

ဗီလိန္

အမ်ားႀကိဳက္တဲ့
ဇာတ္ဝင္ခန္းအရဆုိရင္ေတာ့
ငါဟာ ဗီလိန္ေပါ႔။

ဇာတ္သိမ္းခန္းေရာက္ရင္
ဇာတ္လုိက္ႏုိင္
ဗီလိန္ေသ
ပရိသတ္ သေဘာက်တာ
ဒါပဲေလ။

အမ်ားမသိတဲ့
တကယ္ဘဝမွာေတာ့
ဗီလိန္ဆုိတဲ့ငါဟာ
ေရနစ္ေနသူ မိသားစုကုိ ဆယ္ယူဖုိ႔ႀကိဳးစားရင္း
အထီးက်န္စြာနဲ႔
ဓနိမုိးထရံကာ အိမ္ကေလးထဲမွာ
နစ္ျမဳပ္က်န္ရစ္ခဲ့သူပါ။  

မိုယ္းေဇာ္

အညတရတစ္ေယာက္ရဲ႕အခ်စ္

အခ်စ္နဲ႔ေတြ႕ဆံုသူတုိင္း
ကဗ်ာဆရာေတြျဖစ္သြားတယ္လုိ႔ ေျပာၾကတယ္.....။

စက္ရုပ္ေတာင္ ဒူေထာက္က်ေစႏုိင္မဲ့
မ်က္ဝန္းျပာလဲ့လဲ့ ေကာင္မေလးေရ
ငါလည္း မင္းရဲ႕အလွဖြဲ႕ကုိ
ေရးစပ္သီကံုးေနတဲ့ မ်ားစြာေသာထဲက
အညတရ ကဗ်ာဆရာေလး တစ္ေယာက္ေပါ႔......။

ေကာင္မေလးေရ
မင္းေပ်ာ္ရႊင္မယ္ဆုိရင္
ငါ႔လက္ကေလးကုိတြဲ
ပခံုးေပၚကုိ ေခါင္းကေလးေမွးစက္လုိ႔
မင္းအတြက္ ေရးစပ္တဲ့
ကဗ်ာေလးေတြ လုိက္ဖတ္ေနၿပီး
ငါေျပာျပတဲ့ ခ်စ္စကားေလးေတြအေၾကာင္း
နားေထာင္ေနလုိ႔ ရပါတယ္...........။

မႏွစ္သက္လုိ႔သြားမယ္ဆုိရင္
ထီးကေလးတစ္ေခ်ာင္း
ေရဘူးေလးတစ္ဘူး
ဖိနပ္ေလးတစ္ရံ အျဖစ္
မင္းေလွ်ာက္လွမ္းမဲ့ ဘဝခရီးအတြက္
ရွိေနခ်င္ေသတယ္ .....။ 

သုည

ေအးစက္စက္မီးလွ်ံ

မရြာျဖစ္ေသးတဲ့ မုိးေရေတြ
ေလးလံေနတဲ့ ငါ႔ေကာင္းကင္
တိမ္တုိက္ေတြ အထပ္ထပ္။

ငါ႔ရဲ႕ အခံြသက္သက္မီးအိမ္မွာ
ထြန္းညိႇမဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္
မင္းမျဖစ္ေသးေလသမွ်
အထီးက်န္ ဆန္ေနရဦးမယ္။
... ... ဆန္းၾကယ္စြာ
(ဒါမွမဟုတ္)ရုိးစင္းစြာ
မင္း သိလာပါလိမ့္မယ္။

ငါ႔ရင္ျပင္တစ္ခြင္လံုး
မၿငိႇမ္းရက္ခဲ့တဲ မီးေတြ
ျမင္ရင္ေတာင္ ငဲ့ညႇာမေနပါနဲ႔
ေလာင္ကြၽမ္းျခင္း မင္းအတြက္မုိ႔
ၿငိမ္းေအးမႈလုိ႔ ငါမွတ္ယူပါ႔မယ္။

မင္းမ်က္ဝန္းရဲ႕ ျမႇားတစ္စင္း
ငါ႔စိတ္ကုိ ညိႇဳ႕ငင္
စကားလံုးေတြ
ငါ႔ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကုိ တံခါးေခါက္ေနၿပီ။

ရုိးေျဖာင့္တဲ့ ျမစ္တစ္စင္းပမာ
တည္ၿငိမ္လြတ္လပ္စြာ
စီးဆင္းလာခဲ့သမွ်
ငါ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ရတာေတြ
မင္းကုိေႏြးေထြးေစႏုိင္ပါမလား.....။

ငါခံစားရသမွ်
မင္းခံစားႏုိင္မယ္ဆုိရင္
ဒီေလာက္ထိ ေျခာက္ေသြ႕ေနမယ္ မထင္ဘူး

ငါ႔ရဲ႕ နက္႐ႈိင္းမႈကုိ
မင္း နားမလည္ႏုိင္ေသးေလေတာ့
မင္းရဲ႕ မီးလွ်ံက ေအးစက္စက္။ ။      

တင္မင္းထက္

ေသာ့ခတ္ထားတဲ့
သံမဏိတံခါးကို
လာေခါက္တယ္။

သြယ္လ်တဲ့ လက္ေခ်ာင္းကေလးေတြရွိတဲ့
ပန္းႏုေရာင္ လက္သည္းကေလးေတြရွိတဲ့
ေရႊဝါေရာင္ ေမြးညင္းကေလးေတြရွိတဲ့
လက္ကေလးမွန္း
ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕။

ေသြးေတြကို ခဲသြားေစတဲ့
ဦးေႏွာက္ေတြကို ဆူေဝလာေစတဲ့
ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြကို အေအးမိေစတဲ့
ႏွလံုးသားကို ေခြၽးစို႕လာေစတဲ့သူဟာ
‘မင္း’ရယ္ ‘အမုန္း’ရယ္
ႏွစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။
ခု-
‘အမုန္း’ ဟာ ခရီးလြန္ေနတယ္ဆိုေတာ့
တံခါးကို လာေခါက္တဲ့သူဟာ
မင္းပဲျဖစ္ရမယ္ဆိုတာ ဒီကလည္း သိလိုက္ပါရဲ႕။
‘အခ်စ္လားေဟ့ ဝင္ခဲ့ေလကြယ္’။ ။ 

မင္းလူ

လူ၏သမုိင္းအက်ဥ္း

ေရေတြလို စုစည္းၾက
ေရေတြလို စီးဆင္းၾက။
အမ်ားသံုးတယ္လီဖုန္း
အမ်ားသံုးအိမ္သာ
အမ်ားသံုးစကားလံုး
အမ်ားသံုးပန္းၿခံ။
တိမ္ေတြလိုဆင္တူၾက
တိမ္ေတြလိုသ႑ာန္ကြဲၾက။
မုဆိုးက စိုက္ပ်ိဳးသူ
စိုက္ပ်ိဳးသူက ေက်းကြ်န္
ေက်းကြ်န္က အလုပ္သမား
ေလးျမားေတြ၊ ထြန္သြားေတြ
ပိရမစ္ေတြ၊ ေခြ်းစက္ေတြ
စစ္ပြဲေတြ၊ ဝါဒေတြ။
မီးလွ်ံလိုကူးစက္ၾက
ၿပီးေတာ့...
မီးလွ်ံလိုၿငိမ္းေသၾက။ ။

(သစၥာနီ)

လြမ္းလုိ႔ေသသြားတဲ့သစ္ပင္

ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မိုးလင္းရ
ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ မိုးခ်ဳပ္ရနဲ႔
အဲဒီ ေနေရာင္ျခည္ကိုက ရႈပ္တယ္။

မေတာက္ပခ်င္ပါဘူးကြယ္
ျပန္ျပန္ေမွာင္ရတာနဲ႔ မကာမိလို႔။

ၾကာ...လိုက္...တာ... ...
အလင္းေတြ အသက္ရွဴေနလိုက္ပံုက
(ဒါနဲ႔ပဲ...) သူမရဲ႕ အျပံဳးကို ျမင္ရဖို႔
ေနာက္က်ခဲ့ျပန္ေရာ...။

ငါ့ေက်ာေပၚ ထမ္းထားရတဲ့ အလြမ္းကေတာ့
မင္းရဲ႕ အမည္နာမကို
တမ္းတမ္းတတ ေရရြတ္တယ္...။

ဖြတ္ထြက္တာေတာင္မွ
ေတာင္ပို႔မွန္း မသိခဲ့ပါဘူး
ဘ၀ကူး မေကာင္းႏိုင္တဲ့အထိေတာင္...
အသိဥာဏ္ေတြ ေမွာင္ခဲ့။

(အဲဒီေကာင္ဟာ...အေသအခ်ာေမွာင္ခဲ့
အခ်စ္ေတြ မဲ့ျပီဆိုရင္
ေသြးမခုန္ခ်င္ေတာ့ပါဘူးလို႔ ျငင္းတဲ့ေကာင္)

ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုနဲ႔
ငါ့ကို လာခ်စ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးေရ...
“အနမ္းေတြ ေဆးထိုးမွားခဲ့တာပါ...” တဲ့
လြမ္းလို႔ေသသြားတဲ့သစ္ပင္က
အရြက္ကို ေျခြခ်ျပီး ေျပာတယ္...။

(မင္းခိုက္စိုးစံ)

တယ္လီဖုန္း

           
(ခ်စ္တယ္) လို့ ခဏခဏေျပာဖို့ မႏွေျမာစမ္းပါနဲ့ ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ
ဘာအလြမ္းနဲ့မွ အာပတ္ေျဖလို့မရဘူး . . .။
ငါတို့ ဘာျဖစ္လို့ အျငင္းပြားေနၾကရတာလဲ
(တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္) နားမလည္တာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕။
ငါတို့ ဘာျဖစ္လို့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
သံသယျဖစ္ေနၾကတာလဲ . . .။
(ယံုၾကည္ပါ) လို့ ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္
ယံုၾကည္ထားခဲ ့ရဲ႕သားနဲ႕ . .။
ငါတို့ ဘာျဖစ္လို့ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
ေဒါသေတြျဖစ္ေနၾကတာလဲ . . .။
တို႕ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ဟာ
က်ဳိးလြယ္ပဲ႔လြယ္လည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕ကြယ္။
ငါတို့လုပ္ေနၾကပံုက
တစ္ေယာက္ေျခလွမ္းကို တစ္ေယာက္က
ေစာင္ ့ၾကည့္အကဲခပ္ေနၾကပံုမ်ဳိး . . .။
ဒါ စစ္တုရင္ထိုးေနတာလည္း မဟုတ္ဘဲနဲ႕ကြယ္။
မင္း ငါ့ကို လြမ္းတဲ့အခါ ပြင္ ့ပြင္ ့လင္းလင္းေျပာပါ
ငါလြမ္းတာကိုလည္း ပြင္ ့ပြင္ ့လင္းလင္းေျပာမယ္။
(ခ်စ္တယ္) ဆိုတဲ့ စကားလံုးကိုမၾကာခဏေျပာဖို့ မႏွေျမာစမ္းပါနဲ႕။
အခ်စ္ဆိုတာ တယ္လီဖုန္းတစ္လံုးလိုပါပဲ
မင္းက ဘာစကားမွ မေျပာပဲ ဖုန္းကိုပိတ္ထားရင္
ဘာမွအသုံးမ၀င္တဲ ့ ပစၥည္းတစ္ခုကို ကိုင္ထားရတာနဲ႕
ဘာထူးေတာ့မွာလဲ။

(မင္းခိုက္စိုးစံ)

အသည္စြဲကဗ်ာဆရာ(၅)

သူတို႔အႏုပညာက
ေငြေတြရၿပီး
ငါတို႔အႏုပညာက
ေငြေတြ မရဘူး။

ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ ေဒဝဒတ္ျဖစ္ခဲ့ရ
ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ မာရ္နတ္ျဖစ္ခဲ့ရ
ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ ဦးေက်ာက္လုံးျဖစ္ခဲ့ရ
ဒါေၾကာင့္မို႔ ငါဟာ အေမ့ အထင္လြဲ ခံခဲ့ရ။

ဆိုင္းဘုတ္တိုင္းက
အျငင္းပယ္ခံခဲ့ရ။

ဘုရားက အႏုပညာကို
တားျမစ္ေတာ္မူပါတယ္။

ငါ့မွာ
ဘုရား တားျမစ္တဲ့အရာကို
ေငြမရ ေရႊမရ
ခ်စ္ခဲ့ရ။

(ေအာင္ခ်ိမ့္)

အမည္မဲ့

ျဖစ္ရပုံမ်ား
အိပ္မက္ထဲမွာေတာင္ အဆင္မေျပ
အလကားရတဲ့ ဖိနပ္မေတာ္
ေကာင္းကင္က ေခါင္းနဲ႔မလြတ္။

ျဖစ္ရပုံမ်ား
ကိုယ့္လဘက္ရည္ခြက္ အေရာက္မွာမွ
ရုတ္တရက္မလိုင္ကုန္သြားရ။

ျဖစ္ရပုံမ်ား
ထီမေပါက္တဲ႔အျပင္
ထီေပါက္စဥ္ကလည္း မွားေသး။

ျဖစ္ရပုံမ်ား
လက္မွတ္ဝယ္ထားျပီးသားရထားက
တစ္စီးလုံး ေပ်ာက္သြားတယ္တဲ႔။

ျဖစ္ရပုံမ်ား
တံေတြးကို ျမိဳခ်လိုက္တာ
ကမာၻတစ္ခုလုံး ပါသြားတယ္တဲ႔။

ကဲ ဘာလိုေသးလဲ
လက္ကပတ္ထားတဲ႔ နာရီမွာ
ဓါတ္ခဲကုန္ဖို႔ပဲ လိုေတာ႔တယ္   

သစၥာနီ

သူငယ္ခ်င္း

တစ္ေယာက္ပခံုး
တစ္ေယာက္ဖက္လုိ႔
ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးအရိပ္
ခုိနားဖူးတယ္.....။
တစ္ေယာက္လက္ကုိ
တစ္ေယာက္တြဲလုိ႔
ေလာကႀကီးအေၾကာင္း
သင္ယူခဲ့တယ္.....။
တစ္ေယာက္ျပသနာကုိ
တစ္ေယာက္ဝုိင္းေျဖရွင္းလုိ႔
ဘဝအေမာေတြကုိ
ဟားတုိက္ခဲ့တယ္.....။
တစ္ေယာက္ရဲ႕ခံစားခ်က္ကုိ
တစ္ေယာက္က မွ်ေဝခံစားရင္း
အခ်စ္အေၾကာင္းေတြ
ေျပာခဲ့ဖူးတယ္.....။

အခုေတာ့
မင္းရဲ႕သတင္းက
အေဝးေရာက္ ငါ႔ရင္ကုိ ငုိေႂကြးေစတယ္.....။

ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္စက္အနားယူေတာ့
သူငယ္ခ်င္း ..........။ 

သုည

တုိက္ဆုိင္မႈမရွိလွ်င္

ကဗ်ာဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ခါ ပန္းတစ္ပြင့္
ပြင့္ခ်ိန္တန္မွ ပြင့္လိမ့္မယ္။
ကဗ်ာဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ခါ သစ္သီးတစ္လုံး
ေၾကြခ်ိန္တန္ရင္ ေၾကြမွာပဲ။
ကဗ်ာဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ခါ ခ်ိန္ကိုက္ဗုံးတစ္လုံး
အခ်ိန္ေစ့ရင္ ကြဲတတ္တယ္။
ကဗ်ာဆိုတာ
တစ္ခါတစ္ခါ ေၾကးနန္းတစ္ေစာင္
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလုံးသား သေကၤတေတြ
ခင္ဗ်ားထံ
အျမန္ပို႔လိုက္တယ္။
မခံစားတတ္ရင္
ကၽြန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြ
ျပန္ပို႔ ေပးလိုက္ပါ။ ။ 


မင္းလူ

မီးေတာက္ရစ္သမ္

(၁)
အခုလုိ …
လွပေအးစက္ေနတဲ့ညမွာပဲ
ငါ … ပ်ဳိးထားတဲ့ ျမႏွင္းဆီဟာ …
ၾကယ္တစ္ရာ ျခံရံၿပီး ေၾကြက်သြားခဲ့တယ္။

တိမ္လႊာမ်ဥ္းေကာက္ေတြကလည္း
ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ မီးအိပ္မက္မွာ
ေရႊမ်က္ရည္ေတြ စုိလက္လာၿပီလုိ႕
မႈိင္းညိဳ႕ေနတဲ့ ေကာင္းကင္ႀကီးကုိ
တီးတုိးေျပာၾကားလုိက္တယ္။

“ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာ”… ဟာ
ေမွာ္ဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕နိဂုံးလုိ
ေနာက္ဆုံးမွာ …
မီးခုိးလုံးမ်ား ျဖစ္သြားေရာ့မလား…လုိ႕
ႏႈတ္ခမ္းကုိက္ၿပီး…ငါစဥ္းစားဖူးတယ္။

လူငယ္တစ္ေယာက္ကုိ ျပဳစားဖုိ႕
ဘယ္နတ္ဘုရားထံမွာ
နင့္လက္ေတြ ျဖန္႕ကား ေတာင္းခံခဲ့သလဲ …
ငါ့ရာဇ၀င္ ခပ္က်ဲက်ဲကုိ
ငရဲမီးထဲ တြန္းခ်လုိက္ခ်င္တယ္။
သံေယာဇဥ္…ဆုိတာ
အေရာ၀င္လုိ႕မေကာင္းတဲ့ ေခြးကေလးပါပဲ

စုန္းမ

ဆယ့္ႏွစ္ၾကိဳး ကေဝအတတ္နဲ႔ …
(ငါ့ရင္ထဲက) မီးခတ္တဲ့ စကားလံုးေတြကို သတ္ျငိမ္း
အိပ္မက္သိမ္းတမ္း ျပဳစားတတ္တဲ့ “ရြာသူ” ေရ …။

ရင္ခုန္သံေတြကိုပဲ ေခါစာ ပစ္လိုက္တယ္ …
သခင္မ … ေပ်ာ္ပါ … ပါးပါ၊
စားပါ… ေသာက္ပါ၊

မရိုမေသ တမ္းတမိတဲ့
ေဟာဒီက အမိုက္အမဲကိုလည္း
အျပစ္က လႊတ္ေတာ္မႈပါ။

မီးစတစ္ဖက္ ေရမႈတ္တစ္ဖက္နဲ႔
အၾကည့္လက္လက္ေတြကိုလည္း
ေပးသနားေတာ္မႈပါ။

“တရားဝင္ စစ္ေၾကညာျပီး မတြယ္တာရရင္
ဘာကိုမွ မလုပ္ခ်င္ဘူး” ဆိုတဲ့
ေဟာဒီက ငပ်င္းအတြက္
လက္ေၾကာတင္းေအာင္ လြမ္းခြင့္ ျပဳေတာ္မႈပါ …။

(မင္းခိုက္စိုးစန္

သတိရေၾကာင္း

 
ေမွာ္ဆရာေရ
စက္ရုပ္တစ္ရုပ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္မွာ
ဝိညာဥ္ကို ေကာ္နဲ႕ကပ္ၿပီး
လူၿဖစ္ေအာင္ ငါ အသက္သြင္းဖူးတယ္။

မီးၿခစ္ေက်ာက္ကို
လက္သည္းနဲ႕ ပြင့္ထြက္ေအာင္ေတာက္
မီးေတာက္ကို ခါးကလိမ္ခ်ိဳး
စီးကရက္ေသာက္ရင္း ေခ်ာင္းလည္း ဆုိးဖူးတယ္

သူ႕ေၿခေထာက္အတြက္
သူ႕ဖိနပ္အတြက္
ေၿမၿပင္သက္သက္ခင္းေပးစရာမလို
ၾကယ္ကို ၾကယ္နဲ႕ ရံမတဲ့
သံအိပ္မက္ၾကီးနဲ႕
ပင္လယ္ေရပြက္ထဲကည
အားလံုးကို သူအပိုင္ရတယ္ ..

ပထမေတာ့
လ ကိုခိုစီး
ေကာင္းကင္ၾကီးနဲ႕တြဲက
စကၠဴ ဂစ္တာတစ္လက္ပိုက္ၿပီး
ေပ်ာ္လုိက္ရတာ။

ေနာက္မွ
စၾကဝဠာရဲ႕
မဟာတြင္းနက္ထဲကို
လက္ကနဲခုန္ခ်
သူ ဘယ္ဆီက်သြားသလဲ ။

ကဲ .. ေမွာ္ဆရာ
အပိုင္းပိုင္း အထစ္ထစ္
သကၠရာဇ္တုိ႕ မၿပိဳခင္မွာ
သုညတစ္လံုးတည္းရွိတဲ့
သူ႕ရဲ႕ ဖုန္းနံပါတ္ဆီ ဆက္ေပးပါ

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ပဆစ္အိမ္ ဝကၤဘာပ်က္
နကၡတ္ပ်ံရာည
ငါ သူ႕ကို သတိရေၾကာင္း
ေၿပာၿပေပးပါ ။ ။ 


တာရာမင္းေဝ

ငါး

ငါးေတြဟာ ေသြးေအးတယ္                  
ႏႈတ္စိတ္တယ္။
တုိးတိတ္လြန္းေတာ့လည္း အဲဒီ ရင္ခုန္းသံကုိ
မင္း ၾကားရလိမ့္မယ္ မဟုတ္ေပဘူး။

ၾကယ္ေတြကုိ  ခူးခူးၿပီး
မင္းကုိ ပန္ေပးခ်င္ခ်င္ခဲ့တာပါ .........
ဒါေပေမ့  ..........
အိမ္မက္ေတြက ဖိတ္တစ္ဝက္ စင္တစ္ဝက္
ေႏြဦးရက္ေတြ ေရာက္တဲ့အထိေတာင္
မက္ခြင့္မရလုိက္ပါဘူး။
ဆူးေတြမ်ားလြန္းတဲ့ ဥယ်ာဥ္က
ရနံ႔က်ေတာ့ နည္းလြန္းေနခဲ့တယ္။

တစ္ေန႔ခင္းလံုး
ကုိယ့္လက္ဖဝါးေပၚေမးေထာက္ၿပီး
သစ္သားမီးျခစ္ဆံေတြနဲ႔ အိမ္ေဆာက္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္ .......
ငါ ဘာကုိ စားေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီလဲ???

တစ္ဘဝစာ .........
ခပ္ၾကာၾကာ ၾကည့္ခြင့္ရခဲ့လုိက္ရံုေလးတင္ပါပဲ။
(သည္ျပင္ ဘာမွမပုိခဲ့ဘူး)

ေကာင္မေလးေရ .......
ငါဆုိတဲ့ေကာင္က ေသြးေအး
ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေလးပဲ
             .......  လြမ္းတယ္။

မင္းခုိက္စုိးစံ

အလြမ္း

ေကာင္မေလး

ဥယ်ာဥ္

နဂါးေတြကသာ 

တကယ္တမ္းကျပမယ္ဆုိရင္ေတာ့ 

ကုိယ္ၾကည့္ခ်င္စိတ္ရွိပါတယ္။ 

ဒါေပေမ့ 

မ်က္ႏွာအေရျပားတြန္႔တြန္႔ႀကီးနဲ႔လူေတြက 

နဂါးႏွဲမႈတ္ၿပီးလူးလြန္႔ျပရင္ေတာ့ 

သူတုိ႔အစား 

ကုိယ္က ပင္ပန္းပ်င္းရိေနတတ္တယ္။ 

အဲဒီလုိပါပဲ ေကာင္မေလးရယ္ 

မုိးေတြကတိတ္တာေတာင္ ကုိယ္ကရြာတုန္း။ 

သစ္ရြက္ကုိကုိယ္ျပန္စုိက္ဖုိ႔ႀကိဳးစားဆဲမွာ 

သစ္ပင္က ေႂကြက်လာခဲ့ 

ကုိယ္လုိ ေပကပ္ကပ္ေကာင္ကေတာ့ 

ေက်ာက္တုန္းေတြကုိလည္း ငံု႔ၾကည့္ခင္မင္ေနခဲ့။ 

ေကာင္မေလးေရ 

တကယ္ဆုိ ကုိယ္ဟာဥယ်ာဥ္တစ္ခုပါပဲ 

ေျမျပင္မွာဘာမွမပြင့္ေသးတာက လြဲရင္ေပါ႔ကြယ္။ 

တာရာမင္းေဝ

သက္ျပင္းေလာင္သံ

ငါ.....ေႂကြကြဲေနၿပီ
ရင္ဘက္မွာလည္း ဝိညဥ္ေက်ာက္သားေတြအက္ကြဲလုိ႔.....
ငါ.....ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ
ပိတ္ထားတဲ့ ပန္းပြင့္ကုိေကာ
ဘယ္လုိအလင္းနဲ႔နမ္းမလဲ
အေငြ႕ျပယ္ၿပီး ေပ်ာက္သြားရင္လည္းၿပီးေရာ.....
တကယ္ဆုိ
ေကာင္းကင္တုိက္ပြဲအသစ္ေတြနဲ႔သာေန/ေသခ်င္ေတာ့တယ္......။

                                                  တာရာမင္းေဝ

ေတေလကေလး

မီးပြိဳင့္ေတြက

အနီလႈိင္းေတြနဲ႔

လႊင့္ထုတ္ပစ္ခတ္ၾကတယ္။

လူမုိက္လုိလုိ

ေစာင္းေနတဲ့ ဓာတ္တုိင္အုိႀကီးက

ကြၽန္ေတာ္ကုိ ဝင္တုိက္ျပန္ရဲ႕

ထင္းရူးပင္ႀကီးက

ရွည္လ်ားခြၽန္ျမတဲ့ သစ္ရြက္ေတြ ေကြကုပ္

ကြၽန္ေတာ္ကုိ ေလနဲ႔ လုိက္မႈတ္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္

ကုိယ္နဲ႔မေတာ္တဲ့ ဖိနပ္ကုိစီးၿပီး

လမ္းအႀကီးႀကီးမွာ ေလွ်ာက္မိေနခ်ိန္ေပါ႔။

တုိက္တာေတြ ေဖာင္းကားေပ်ာ့အိ

ဓာတ္ေပါင္းဖုိေတြလည္း

မီးခုိးေငြ႕ေတြပိၿပီး ေကြၫြတ္ေခြယုိင္က်

ေျမႀကီးထဲက

မုိးၿခိမ္းသံ တရွဲရွဲၾကားရတယ္။

တကယ္.ကုိေၾကာက္စရာပါအေမ

အဲဒီညက

အိမ္မက္ နည္းနည္း ရွည္သြားတယ္။

တာရာမင္းေဝ

ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္သႏွပ္ခါးပြင့္ကေလး

စစ္မက္ၿပိဳင္မုိး
ၾကယ္ကေလးေတြ စီးခ်င္းမထုိးၾကပါနဲ႔။
မုိးခ်ဳပ္အိမ္ျပန္
လမင္းကုိပန္တဲ့ မိန္းကေလး
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ အိပ္စက္ေနလုိ႔ပါကြယ္.....။

တာရာမင္းေဝ

ေကာင္မေလးရဲ႕မုိးေလဝသ

ငါ႔မွာ
သံုးရာသီကုိတစ္ရက္စြန္းတဲ့အထိ
မင္းရဲ႕မုိးတိမ္ေတြနဲ႔ပဲသာယာေနမိတယ္
ေကာင္မေလးေရ
မင္းဘယ္ေတာ့ရြာခ်လုိက္မွာလဲ
ေျမႀကီးထဲကသံေယာဇဥ္းအျမစ္ေတြ
အိမ္မက္နဲ႔ပဲစုိစြတ္ေနရေပါ........။

မင္းခုိက္စုိးစံ

တိတ္တခုိး

ငါ႔ ရင္ထဲကုိ
ငါမသိလုိက္ခင္
ဝင္ေရာက္လာတယ္.......။
ငါ႔ရင္ခြင္ကုိ သိမ္းပုိက္
ငါ႔နလံုးသားကုိ
ကြပ္မ်က္ခဲ့တယ္.......။

တကယ္ေတာ့
တစ္ဖက္သတ္အခ်စ္ဆုိတာ
မတုိက္ခင္တည္းက 
႐ံႈးေနတဲ့ စစ္ပြဲဆုိတာ
ငါသိခဲ့ၿပီ.........။ 

သုည

အလြမ္းရဲ႕အပုိင္းအစမ်ား

အခ်စ္ရိပ္ အလြမ္းရိပ္ပါတဲ့
ကဗ်ာကုိဖတ္ရတုိင္း
မင္းကုိသတိရမိတယ္.......။

အခ်စ္သံ အလြမ္းသံပါတဲ့
သီခ်င္းကုိနားေထာင္ရတုိင္း
မင္းကုိလြမ္းမိတယ္.......။

ေကာင္မေလးေရ         
မင္းေၾကာင့္ .....
ကာရန္နဲ႔သံစဥ္ကုိ
ငါ ႏွစ္သက္တက္ခဲ့ၿပီ ....... ။

သုည